Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, wyrokiem z dnia 4 listopada 2016 r., wydanym w sprawie o sygn. akt II SA/Łd 590/16 stanął na stanowisku, zgodnie z którym zagadnienia zachowania terminu do wniesienia podania o wznowienie postępowania nie można oceniać wyłącznie mając na względzie uznanie obwieszczenia o decyzji za równoważne jej doręczeniu. Opisany wyrok zapadł w oparciu o następujący stan faktyczny. Burmistrz ustalił środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia, mającego na celu uruchomienie kopalni kruszywa naturalnego. Pewien mieszkaniec gminy w niniejszej sprawie złożył wniosek o wznowienie postępowania, argumentując, że o wydaniu decyzji dowiedział się dopiero od sąsiadów. Dodał, iż nie poinformowano go o przedsięwziętych czynnościach, w tym przede wszystkim o samym wszczęciu postępowania. W odpowiedzi na wniosek mieszkańca, burmistrz wskazał, iż w przypadku postępowania o wydanie decyzji środowiskowej, gdy stron tegoż postępowania jest więcej niż 20, strony o decyzjach administracyjnych, jakie zapadły w sprawie, mogą być informowane poprzez obwieszczenie lub w inny sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości. Tak też miało miejsce w niniejszym stanie faktycznym, gdzie strony zostały zawiadomione przez organ w formie obwieszczenia. W związku z tym, burmistrz stwierdził, iż skarżący nie dochował terminu do złożenia wniosku o wznowienie postępowania. Odmiennie orzekł WSA podnosząc, iż w jego ocenie brak jest podstaw do utożsamiania daty doręczenia decyzji, ustalonej zgodnie z art. 49 Kodeksu Postępowania Administracyjnego z dniem dowiedzenia się o decyzji przez stronę. Sąd zauważył, że z art. 49 kpa wynika, iż sam upływ 14 dni, w trakcie których obwieszczenie było publicznie dostępne, powoduje, że czynność doręczenia uważa się za dokonaną ze skutkiem prawnym. Takie rozwiązanie ma umożliwiać efektywne prowadzenie postępowania administracyjnego w sytuacji, gdy w postępowaniu występuje wiele podmiotów. Jednakże zdaniem WSA - zgodnie z art. 49 kpa – przyjęcie doręczenia stronie decyzji ze skutkiem prawnym nie jest tożsame zarówno z dowiedzeniem się przez stronę o decyzji jak i dowiedzeniem się o okolicznościach będących podstawą do wznowienia postępowania. Sąd podkreślił tym samym, iż art. 49 kpa nie może stanowić wyłącznej podstawy przy ocenie, czy zachowany został termin do wystąpienia o wznowienie postępowania. Wyrok nie jest prawomocny.