W dniu 15 lutego 2019 r. Sąd Najwyższy obradujący w trzyosobowym składzie podjął uchwałę (sygn. akt III CZP 85/18), z której wynika, że rodzice decydując się na zakup mieszkania dla dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską, muszą najpierw uzyskać zgodę Sądu Opiekuńczego. Jak zauważył SN, dotyczy to zwłaszcza sytuacji, w których rodzice przeznaczają na zakup nieruchomości środki pochodzące z dokonanej przez nich darowizny celowej. Czego dotyczyła sprawa? Otóż, pewien notariusz odmówił spisania aktu notarialnego, w treści którego rodzice dwóch małoletnich córek chcieli przekazać im pieniądze, a następnie z tych środków kupić dla dzieci dwa mieszkania. Rodzice zaplanowali, że środki finansowe daruje ojciec, a matka dzieci w ich imieniu oświadczy, że przyjmuje darowiznę. Małżonkowie chcieli w ten sposób zapewnić bezpieczeństwo finansowe swoim pociechom. Notariusz odmawiając dokonania aktu notarialnego zauważył jednak, że w takim przypadku niezbędne jest uzyskanie zgody Sądy na nabycie mieszkań. Sprawa trafiła do Sądu Najwyższego, który przypomniał o treści art. 101 § 3 kro, w myśl którego: ,,rodzice nie mogą bez zezwolenia sądu opiekuńczego dokonywać czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu ani wyrażać zgody na dokonywanie takich czynności przez dziecko”. Mimo iż pojęcie ,,czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu” nie zostało zdefiniowane przez prawodawcę, to jednak zdaniem SN zakres tego pojęcia można ustalić w drodze analizy realiów konkretnej sprawy. Może się bowiem okazać, że ta sama czynność na gruncie jednego stanu faktycznego będzie przekraczała zakres zwykłego zarządu, a w innej sprawie – już nie. Stąd też we wszystkich przypadkach wątpliwych konieczna jest zobiektywizowana decyzja sądu, wszak – jak przypomniał Sąd Najwyższy – zarówno rodzice dziecka jak i notariusz nie mają w tym zakresie kompetencji, a w razie gdyby wadliwie ocenili oni charakter danej czynności, mogliby doprowadzić nawet do jej nieważności. Co więcej, SN wskazał, że wyrażony przez niego pogląd nie jest wyrazem odstąpienia od zasady prawnej wyrażonej w uchwale pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z dnia 30 kwietnia 1977 r. (sygn. akt III CZP 73/76), w tezie której przyjęto, że: ,,rodzice mogą bez zezwolenia sądu opiekuńczego przewidzianego w art. 101 § 3 KRO nabywać dla małoletniego dziecka nieruchomości na podstawie darowizny w stanie wolnym od zobowiązań wobec darczyńcy lub osób trzecich”, gdyż w konkretnych okolicznościach sprawy niezbędna jest prewencyjna kontrola Sądu Opiekuńczego, także co do kwestii wykorzystania środków pochodzących z darowizny. Jak dodała Sędzia SN Anna Owczarek z tego rodzaju kontrolą Sądu powinniśmy mieć do czynienia zwłaszcza ,,choćby ze względu na skargę pauliańską albo gdy nieruchomość byłaby obciążona długami, a korzyści przewyższałyby dochody z niej płynące”.