W dniu 20 kwietnia 2017 r., w sprawie o sygn. akt I ACa 1419/16 Sąd Apelacyjny w Krakowie wydał ciekawy wyrok, w którym stanął na stanowisku, że o ile przebywanie na obszarze, na którym znajduje się boisko sportowe może stanowić dyskomfort, o tyle nie każda tego rodzaju dolegliwość uderza w dobra osobiste człowieka. W niniejszej sprawie powodowie żądali zasądzenia od gminy na ich rzecz kwoty 110 000 zł jako zadośćuczynienia za naruszenie ich dóbr osobistych w postaci praw do: spokoju, wypoczynku, prywatności, a także naruszenia miru domowego, utraty poczucia bezpieczeństwa oraz uszczerbku na zdrowiu, jakiego powodowie mieli doznać w następstwie wzniesienia przez pozwaną wielofunkcyjnego boiska, tzw. ,,orlika”. Co prawda Sąd I instancji uznał, że co do zasady powództwo jest słuszne, ale znacznie wygórowane. Sąd ten ustalił m.in., że w sąsiedztwie powodów faktycznie wybudowano zespół boisk, w funkcjonowaniu których powodowie upatrywali naruszenia swoich dóbr osobistych (podnosili oni choćby, że boisko nie jest nadzorowane, generuje znaczny hałas, a także nie posiada odpowiednich zabezpieczeń, co powoduje, że piłki nierzadko spadają na ich nieruchomość). Sąd zauważył również, że pozwana gmina nie udowodniła, że nie ponosi odpowiedzialności za powstałe naruszenia. W konkluzji Sąd ustalił, że choć gmina dysponowała stosownymi pozwoleniami, to nie podjęła wszystkich możliwych czynności, które zniwelowałyby ryzyko naruszenia dóbr osobistych powodów. Od powyższego rozstrzygnięcia apelację wniosła pozwana. Sąd II instancji częściowo ją uwzględnił, argumentując, że Sąd Okręgowy przyjął niewłaściwy wniosek, iż każde zachowanie gminy, które dotyczyło funkcjonowania boiska było bezprawne, a nawet, że bezprawne było samo funkcjonowanie boiska. Jak argumentował Sąd Apelacyjny brak jest podstaw, aby z pełną stanowczością mówić, że doszło do naruszenia dóbr osobistych powodów w postaci nietykalności ich mieszkań czy miru domowego wraz z naruszeniem ich poczucia bezpieczeństwa. Podkreślił też, że przecież zachowań osób korzystających z boiska, które przechodziły na nieruchomość powodów, aby zabrać stamtąd piłkę, nie były zachowaniami pozwanej. Skoro więc powodowie podnoszą, że został naruszony ich mir domowy, powinni oni swoje żądania skierować przeciwko osobom faktycznie korzystającym z boiska, wszak to one naruszyły dobra osobiste, a nie pozwana gmina. Zdaniem SA również immisji hałasu oraz oświetlenia nie można uznać za bezprawnych. Sąd ten przypomniał również, iż z obiektu korzystano zgodnie z jego przeznaczeniem oraz przyjętym regulaminem, a także, że na nieruchomości gminnej, na której wzniesiono zespół wielofunkcyjnych boisk od lat funkcjonowała szkoła wraz z obiektami sportowymi. W opinii Sądu Apelacyjnego pozwana gmina podjęła szereg działań mających zmniejszyć negatywne oddziaływanie obiektu na sąsiednie nieruchomości. W tym celu zamontowała choćby ekrany akustyczne oraz ograniczyła czas korzystania z boiska. Niemniej jednak za bezprawne zdaniem Sądu II instancji należało uznać postępowanie gminy, która nie egzekwowała postanowień regulaminu wobec osób korzystających z boiska, co w praktyce sprowadzało się do tego, że z boiska korzystano także poza godzinami określonymi w regulaminie, a nadto osoby przbywające na obiekcie spożywały tam alkohol i hałasowały do późnych godzin nocnych. W konsekwencji uznać należało, że gmina dopuściła się zawinionego działania, w następstwie którego doszło do naruszenia prawa powodów do spokoju i wypoczynku i w tym też zakresie powodom przysługiwało zadośćuczynienie, choć w wysokości niższej niż orzeczona poprzednio.