W dniu 12 października 2017 r. w sprawie o sygn. akt I UO 1/17 Sąd Najwyższy wydał rozstrzygnięcie, w którym jasno wskazał, że osoba, która została pozbawiona statusu osoby bezrobotnej i ponownie zarejestrowana w urzędzie pracy, może ubiegać się o przyznanie jej świadczenia przedemerytalnego. W opisywanej sprawie do Sądu Najwyższego wystąpił ZUS, domagając się wznowienia prawomocnie zakończonego postępowania. Jako przyczynę wskazał okoliczność, że sprawę o utratę statusu przez osobę bezrobotną wywołano przez wyznaczoną godziną, w następstwie czego pracownik reprezentujący ZUS nie miał możliwości podniesienia w toku sprawy swoich argumentów. SN - Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 29 marca 2017 r. wydał wyrok, w którym uchylił orzeczenie wydane w II instancji. Następnie skargę kasacyjną wywiódł Prokurator Generalny. Wskazał w niej, że ZUS ma możliwość zaprezentowania swojego stanowiska przez Sądem Apelacyjnym, a zatem sprawa nie jest jeszcze ostatecznie rozstrzygnięta. Z tych też względów wniósł o odrzucenie skargi o wznowienie bez jej merytorycznego rozpoznania. Sąd Najwyższy nie podzielił poglądu Prokuratora Generalnego i wznowił rozprawę. Czego zatem dotyczyła opisywana sprawa? Otóż wnioskodawca - Adam K. w okresie od 6 sierpnia 1996 r. do 31 lipca 2010 r. pracował w urzędzie pewnego miasta. Rozwiązano z nim stosunek pracy z powodu likwidacji stanowiska. Co ważne, skrócono wobec niego okres wypowiedzenia do 1 miesiąca, a za pozostałą część okresu wypowiedzenia Adam K. uzyskał odszkodowanie. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazywał, że wnioskodawca do dnia 26 marca 2012 r. był bezrobotnym, ale zasiłek dla bezrobotnych pobierał jedynie do dnia 18 sierpnia 2011 r. Co ciekawe, mężczyzna po raz kolejny zarejestrował się jako bezrobotny w dniu 25 stycznia 2013 r., po czym wystąpił do ZUS o przyznanie mu świadczenia przedemerytalnego. ZUS odmówił przyznania takiego świadczenia, co argumentował tym, że wobec Adama K. wystąpiła przerwa w pobieraniu przez niego zasiłku dla bezrobotnych. Zdaniem urzędników w tym okresie wnioskodawca podjął pracę "na czarno", bowiem nie zgłosił tego w Urzędzie Pracy. Adam K. odwołał się od powyższego rozstrzygnięcia. Sąd Okręgowy, który rozpoznawał sprawę w I instancji oddalił odwołanie Adama K. wskazując, że co prawda ubezpieczony spełnił wymogi stażowe, ale nie dopełnił przesłanki posiadania statusu bezrobotnego przez 6 miesięcy w okresie następującym bezpośrednio po rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn nie dotyczących pracownika. Mężczyzna odwołał się od tego rozstrzygnięcia do Sądu Apelacyjnego. Z kolei ten Sąd podtrzymał dotychczasowe stanowisko Sądu I instancji. Natomiast zdaniem Sądu Najwyższego utrata statusu bezrobotnego i ponowna rejestracja w Powiatowym Urzędzie Pracy po upływie 10 miesięcy sama w sobie nie może stanowić negatywnej przesłanki, która przesądzałaby o odmowie przyznania świadczenia przedemerytalnego. W opinii SN przerwa nie niweczy związku czasowo - przyczynowego z faktem rozwiązania stosunku pracy z przyczyn nie dotyczących pracownika, w tym właśnie likwidacji stanowiska pracy.