Naczelny Sąd Administracyjny odpowiedział na powyższe pytanie w swoim wyroku z dnia 5 maja 2017 r., wydanym w sprawie o sygn. akt II FSK 1041/15. Zauważył on mianowicie, że już rozpoczęcie użytkowania części budynku rodzi obowiązek podatkowy w stosunku do całej nieruchomości. W opisywanej sprawie prezydent pewnego miasta określił spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości. Spółka od tej decyzji się odwołała, podnosząc, że nie ukończyła budowy całego budynku, a jedynie jego części i tą też części oddano do użytkowania. Zaznaczyła również, iż w złożonej przez siebie deklaracji podatkowej zgłosiła powierzchnię tej części budynku. Dodała także, że budynek jako całość nie stanowił przedmiotu opodatkowania, ponieważ nie wszędzie założona była instalacja elektryczna, płożone posadzki czy wykończone sufity. Spółka zgłosiła też konieczność przeprowadzenia innych prac budowlanych. W związku z powyższym w opinii spółki nie było podstaw do wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania ustaloną przez organ. Jak wskazał WSA orzekający w sprawie, rozpoczęcie użytkowania budynku, który nie został jeszcze ostatecznie wykończony, powoduje konieczność zapłacenia podatku, od początku następnego roku, ustalanego od całego budynku. Co ważne, obowiązek ten obejmuje również te części budynku, które nie zostały wykończone czy przekazane do użytkowania. Dodał też, że gdy rozpoczęto użytkowanie części budynku albo budowli, opodatkowanie całości możliwe jest jedynie wówczas, gdy istnieje reszta przedmiotu opodatkowania. Bez znaczenia pozostaje natomiast fakt, że w budynku trwają jeszcze prace wykończeniowe, a budynek nie został oddany do użytkowania w całości. W niniejszej sprawie spełnione bowiem zostały dwie przesłanki, które decydują o powstaniu obowiązku podatkowego: budynek istnieje oraz rozpoczęto jego użytkowanie przed zakończeniem budowy. Brak jest zatem podstaw prawnych do dzielenia budynku na część zajętą na cele prowadzonej działalności gospodarczej i część niewykorzystywaną.