Na ten temat bardzo ciekawie wypowiedział się Sąd Najwyższy w swoim postanowieniu z dnia 9 marca 2017 r., wydanym w sprawie o sygn. akt II UO 1/17. Zauważył w nim mianowicie, że subiektywna, jednakże uzasadniona wątpliwość strony co do obiektywizmu sędziego uzasadnia jego wyłączenie. Niniejsze postanowienie zapadło w oparciu o następujący stan faktyczny: przed sądem apelacyjnym toczyło się postępowanie o ustalenie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, w toku którego ubezpieczona złożyła wniosek o wyłączenie od rozpoznania sprawy wszystkich sędziów całego sądu, przed którym toczyło się postępowanie. Zdaniem wnioskodawczyni w sprawie ziściły się przesłanki do dokonania takiego wyłączenia, ponieważ wytoczyła ona swe powództwo przeciwko Skarbowi Państwa - sądowi apelacyjnemu, co wywołuje uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziów jako pracowników tego sądu. Co więcej, ubezpieczona podkreśliła, że z racji wniesionego przez nią powództwa, sędziowie tego sądu mogą być do niej negatywnie nastawieni. Dodać należy, że również kilka lat wcześniej wskazany sąd apelacyjny zainicjował w sprawie ubezpieczonej postępowanie dyscyplinarne, co w opinii ubezpieczonej, świadczy o braku pełnej bezstronności sędziów sądu apelacyjnego. W związku z tymi okolicznościami, kobieta podniosła, że zawiadamiała jednocześnie prokuraturę o możliwości popełnienia przestępstwa przez niektórych sędziów tego sądu. Wspomnieć wypada, że niejako niezależnie od wniosku ubezpieczonej, dwóch sędziów wskazanego sądu apelacyjnego złożyło oświadczenia, w których stwierdzili, że istnieją podstawy do ich wyłączenia od prowadzenia niniejszej sprawy. Rozpoznający sprawę SN wyłączył wszystkich sędziów tego sądu od rozpoznania sprawy ubezpieczonej, wyznaczając do tego postępowania inny sąd apelacyjny. Sąd Najwyższy zauważył, że dominującą linią orzeczniczą dotyczącą opisywanego zagadnienia jest ta, która przyjmuje, że wyłączenie sędziego jest niezbędne już wówczas, gdy strona ma subiektywną, ale uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności danego sędziego. Stanowisko to jest spójne także z poglądem samego SN, wyrażonego w postanowieniu z dnia 29 października 1993 r., wydanego w sprawie o sygn. akt I CO 37/93. W opinii SN rolą przepisów poświęconych wyłączeniu sędziego od orzekania w sprawie jest umożliwienie sprawowania wymiaru sprawiedliwości w warunkach optymalnych, takich, które wyłączają wszelkie wątpliwości co do bezstronności sędziego, nadto mają one również znaczenie z punktu widzenia opinii publicznej. Warto przywołać tutaj stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 9 lutego 2011 r. w sprawie III PZ 11/10 III PZ, w którym Sąd ten uznał, że przepisy te mają eliminować sytuacje, które w społecznym odbiorze mogłyby wywoływać wątpliwości co do bezstronności sędziów. Zdaniem SN okoliczności wymienione przez ubezpieczoną oraz wnioski płynące z oświadczeń sędziów, uzasadniają uwzględnienie żądania ubezpieczonej w całości. Mogą one bowiem wywołać subiektywne wątpliwości co do bezstronności sędziów i to zarówno u stron postępowania jak też u opinii publicznej. Wyłączenie wszystkich sędziów tego sądu pozwoli natomiast na uniknięcie sytuacji, w której ci sędziowie mogliby zostać narażeni na zarzut braku obiektywizmu (choć z przyczyn niezależnych od nich samych), toteż Sąd Najwyższy uwzględnił wniosek kobiety.