W dniu 5 grudnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w sprawie o sygn. III SA/Kr 1333/16 wydał ciekawy wyrok. Ustalił mianowicie, iż niewskazanie przez osobę bezdomną adresu pobytu nie skutkuje niemożnością przeprowadzenia wywiadu środowiskowego w sposób prawidłowy. W niniejszej sprawie mieszkanka pewnej gminy wystąpiła z wnioskiem do prezydenta miasta o pomoc finansową w postaci zasiłku celowego. Prezydent odmówił jednakże przyznania jej takiego świadczenia, argumentując iż kobieta bez żadnego usprawiedliwienia odmówiła współdziałania z organami pomocowymi podczas przeprowadzania wywiadu środowiskowego. Zdaniem organów pomocy społecznej, kobieta uchylała się od współpracy z pracownikiem socjalnym w sposób świadomy. Z kolei sama wnioskodawczyni podnosiła, że to nie ona nie chciała nawiązać współpracy z pracownikiem socjalnym, ale to on nie próbował z nią współdziałać. W związku z zaistniałą sytuacją, kobieta wniosła skargę do sądu administracyjnego. WSA w Krakowie zauważył, że obowiązek współdziałania wnioskodawcy każdorazowo powinien być dostosowany do konkretnej osoby oraz sytuacji. Z akt niniejszej sprawy wynikało, iż skarżąca jest osobą bezdomną. Odnosząc się do tej okoliczności, sąd stwierdził, że organy nie wykazały powodów dla których kwestionują wiarygodność twierdzeń skarżącej, zgodnie z którymi ,,śpi wszędzie i przebywa na ulicy, co zdaniem Sądu stanowi istotę bezdomności. W opinii WSA nie sposób przyjąć, że brak wskazania przez kobietę adresu pobytu stanowi okoliczność uniemożliwiającą organowi prawidłowe ustalenie jej sytuacji materialno-bytowej. W konkluzji, Sąd przyjął, iż gdyby przeprowadzenie wywiadu środowiskowego miało być uzależnione od podania adresu pobytu, to z grona beneficjentów świadczeń z pomocy społecznej wykluczone zostałyby osoby bezdomne, które przecież w pierwszej kolejności powinny z takich świadczeń korzystać. Wyrok nie jest prawomocny.