Sąd Apelacyjny w Katowicach dnia 6 grudnia 2017 r. (sygn. akt I ACa 482/17) wydał interesujące rozstrzygnięcie w przedmiocie możliwości przyczynienia się pieszego do wypadku na drodze. Jak kształtowały się realia sprawy? Powód domagał się tego, aby towarzystwo ubezpieczeniowe wypłaciło mu kwotę 80 000 zł tytułem zadośćuczynienia za śmierci swojej matki, która zginęła na skutek potrącona przez pojazd prowadzony przez osobę ubezpieczoną właśnie w pozwanym towarzystwie ubezpieczeniowym. Towarzystwo ubezpieczeniowe domagało się oddalenia powództwa wskazując, iż pomiędzy śmiercią matki powoda a samym wypadkiem nie zachodzi adekwatny związek przyczynowy, a zatem nie ponosi ono odpowiedzialności za śmierć kobiety. Co więcej, pozwane towarzystwo zaznaczyło, że w dacie zdarzenia matka powoda miała już 87 lat, w związku z czym jej śmierć była wynikiem ogólnego złego stanu zdrowia. Przede wszystkim jednak zwróciło uwagę, iż to sama poszkodowana przyczyniła się do wypadku.  Sąd Okręgowy, który jako pierwszy pochylił się nad sprawą zasądził na rzecz powoda kwotę niższą niż ta, której się domagał, bowiem tylko 40 000 zł wraz z odsetkami, a dalej idące powództwo oddalił. Jak ustalił SO, śmierć matki powoda miała ścisły związek z obrażeniami, których doznała w wypadku. Ponadto, nie sposób mówić, aby poszkodowana w jakimkolwiek stopniu przyczyniła się do wypadku. Pozwane towarzystwo ubezpieczeniowe zaskarżyło ten wyrok, domagając się obniżenia zadośćuczynienia przyznanego powodowi. W opinii Sądu Apelacyjnego w Katowicach apelacja była częściowo zasadna, przez co Sąd ten obniżył świadczenie przyznane powodowi o 10 000 zł, odwołując się w tej mierze do art. 362 kc, zgodnie z którym: ,,jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron”. Sąd Apelacyjny zauważył również, że z opinii biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych, jaka została sporządzona w niniejszej sprawie wypływa wniosek, że poszkodowana swoim zachowaniem przyczyniła się do wypadku, ponieważ nie zachowała szczególnej ostrożności w trakcie przechodzenia przez jezdnię, co uczyniła w miejscu do tego nieprzeznaczonym, nie ustępując zarazem pierwszeństwa pojazdom. Okoliczność ta jednakże w żaden sposób nie wpłynęła na fakt, iż to kierujący pojazdem przyczynił się do wypadku w większym wymiarze niż matka powoda. Biegły zaznaczył bowiem, iż gdyby kierujący z należytą dokładnością obserwował jezdnię i zaczął hamować w odpowiednim momencie, do wypadku by nie doszło. Podkreślił także, iż matka powoda nie wtargnęła na jezdnię wprost pod koła nadjeżdżającego pojazdu. W związku z powyższym, Sąd Apelacyjny potwierdził argumentację pozwanego towarzystwa ubezpieczeniowego, iż poszkodowana przyczyniła się do wypadku, przy czym stopień jej przyczynienia się oszacował na 25% i w takim też zakresie obniżył zadośćuczynienie przyznane synowi zmarłej.