W dniu 2 lutego br. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł (sygn. akt II FSK 233/16, II FSK 235/16, II FSK 236/16), iż podatnik może w sposób bierny uczestniczyć we wspólnym przedsięwzięciu z małżonkiem, choćby nie udzielił mu pełnomocnictwa. Jak prezentował się stan faktyczny sprawy? Otóż w 2000 r. mąż uczestniczki dokonał zakupu działek, aby zwiększyć powierzchnię gospodarstwa rolnego. Pomiędzy małżonkami panował ustrój rozdzielności majątkowej, jednakże w drodze darowizny mąż przekazał swojej żonie ½ części nabytej nieruchomości. Z kolei w 2007 r. mąż podatniczki sprzedał wszystkie działki, w tym także te, które należały do jego żony. Uprzednio jednak zmienił plan ich zagospodarowania oraz podzielił działki na mniejsze nieruchomości. Kobieta w żaden sposób nie uczestniczyła w tych czynnościach, jak również nie upoważniła męża do podejmowania jakichkolwiek działań w jej imieniu. Ograniczyła się jedynie do podpisania umów sprzedaży. Pomiędzy małżonkami powstał problem, czy podatniczka zbyła swoją część działek w ramach zarządzania majątkiem prywatnym, czy może uczyniła to w ramach działalności gospodarczej. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej, który pochylił się nad tym zagadnieniem, uznał, że czynności męża podatniczki, działającego w imieniu swoim oraz w imieniu żony względem nieruchomości gruntowej, której byli współwłaścicielami, podejmowane były w sposób zorganizowany, a nadto odznaczały się zarobkowym, profesjonalnym i ciągłym charakterem. W konsekwencji należało je uznać za czynności typowe dla działalności gospodarczej. Co więcej, dyrektor urzędu kontroli skarbowej oszacował wysokość przychodu osiągniętego przez uczestniczkę, a podlegającego opodatkowaniu PIT, kierując się stawką 32%. Podatniczka odwołała się od tej decyzji, jednakże organ II instancji poparł rozstrzygnięcie swojego poprzednika dodając nadto, że kobieta nie poniosła żadnych wydatków w związku z osiągnięciem dochodu ze sprzedaży nieruchomości, a zatem powinna ona uiścić podatek w oparciu o wyższą stawkę opodatkowania. Uczestniczka zaprzeczyła temu, jakoby dokonała czynności za pośrednictwem pełnomocnictwa, którego rzekomo udzieliła mężowi. Zaznaczyła, że każde z działań dotyczących działek, mąż podejmował wyłącznie we własnym imieniu, o czym zresztą świadczy fakt, że pomiędzy małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa. Jej udział w tych czynnościach sprowadzał się zaś do samej transakcji sprzedaży nieruchomości. Odnosząc się do otrzymanej od męża darowizny, podatniczka stwierdziła, że była ona spowodowana jej złą sytuacją zdrowotną i finansową, a same działki nie były darowane w celach handlowych. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie, do którego trafiła sprawa, poparł stanowisko fiskusa. Zauważył mianowicie, iż mąż podatniczki podejmował szereg czynności, aby sprzedać działki – założył nawet stosowną stronę internetową. Choć jak ustalił WSA, tych zabiegów faktycznie dokonywał małżonek kobiety, to jednak posiadał jej akceptację, a sama podatniczka wiedziała o tych czynnościach. Brak jest podstaw, by przyjąć, że mąż kobiety działał jedynie we własnym imieniu, bowiem jego działania były skierowane do uzyskania jak najlepszej ceny ze sprzedaży działek należących do ich obojga. NSA zgodził się zarówno ze stanowiskiem Sądu I instancji jak i organów podatkowych. Co ważne, Sąd ten stwierdził, że choć samo założenie strony internetowej nie świadczy jednoznacznie o prowadzeniu działalności gospodarczej, niemniej zestawienie wszystkich działań podjętych w sprawie każe sądzić, że podatniczka realizowała przedsięwzięcie wespół z małżonkiem, wszak osiągnęli oni z niego wspólną korzyść.